Language: German

DOI: 10.5169/seals-312786

Abstract/Notes: Montessori çocukların duyusal deneyimleri aracılığıyla yeni bilgiler edinmelerine yardımcı olan bir yaklaşımdır. Montessori yönteminde müzik eğitimi okulöncesi dönemdeki çocukların müzikal beğenilerini geliştirmeyi hedefler. Montessori yaklaşımında çocuğun müzikal çevresindeki temel amaç müzikal potansiyellerine ulaşmaları konusunda onlara rehberlik etmektir. Montessori yöntemi birçok ülkede yaygın olarak uygulanmaktadır. Son yıllarda ülkemizde de yaygınlaşmaya başlayan bu yöntem, daha çok genel öğrenme alanlarını kapsamaktadır. Ancak Montessori yönteminde, özellikle çocukların 3-6 yaş arası duyusal döneminde sanat eğitiminin de önemli bir yer tuttuğu bilinmektedir. Yurt dışında yapılan araştırmalar, müzik eğitiminin Montessori yöntemi içinde önemli bir yerinin olduğunu göstermektedir. Araştırma, Türkiye’de Montessori anaokullarındaki müzik uygulamalarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmanın Montessori yönteminde müzik eğitimi ile ilgili çalışmaları incelemek ve Türkiye’deki Montessori anaokullarındaki müzik uygulamaları hakkında durum saptaması gerçekleştirmek bakımından yararlı olacağı düşünülmektedir. Araştırmanın verileri, bu alanda yapılan araştırmalar incelenerek ve Türkiye’de Montessori anaokullarında çalışmakta olan eğitimcilere uygulanan anket sonuçlarına göre elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; Montessori yöntemiyle eğitim veren anaokullarının %67’sinin “Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na” bağlı olduğu, %72’sinin “günlük programlarında müzik dersine yer verdiği”, %67’sinde müzik derslerinin “müzik öğretmeni” tarafından gerçekleştirildiği ve okulların %89’unda “Montessori müzik materyallerinin” bulunduğu sonucuna varılmıştır. Müzik materyallerinin kullanımına yönelik yapılan araştırmada ise, anaokullarının %17’sinde Montessori müzik materyallerinin “hepsinin”, %22’sinde “bir” ve %50 ‘ sinin ise “birkaç” müzik materyaline sahip olduğu, %11’inde de “hiçbir” Montessori müzik materyalinin bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Anaokullarının %78’ inde Montessori müzik materyalleri dışında “vurmalı çalgıların” kullanıldığı tespit edilmiştir. / Montessori is an approach that helps children gain new information via sensorial experiences. Music education with the Montessori method aims to develop musical tastes of children in preschool period. The main purpose in Montessori approach is to guide children to reach their musical potential in their musical environment. Montessori method is of common use in many countries. This method started to become more common in our country in recent years and it covers learning areas. However, it is known that Montessori method has an important place in art education especially with children between ages 3-6 in their sensory period. The studies done abroad show that Montessori method has an important place in music education. This research is done to detect the music applications of Montessori in Montessori preschools in Turkey. Towards this purpose, this study is expected to be beneficial for analyzing the studies on music education with Montessori method and detecting the music applications in Montessori preschools in Turkey. The data of this study was obtained via analyzing the studies in this field and by conducting a survey with the instructors working in Montessori preschools in Turkey. According to the results of this study, among the Montessori preschools, 67% is connected to the Ministry of Family and Social Services, 72% has music courses in their daily curriculum, 67% has music courses conducted by a music instructor and 89% has Montessori music materials. Based on the results of the research done about the usage of the musical materials, it has been found that among the preschools, 17% have all the Montessori music materials, 22% have one music material, 50% have a few music materials and 11% do not possess any of the Montessori music materials. It was seen that 78% of the preschools make use of percussion instruments besides the Montessori music materials.

Language: Turkish

ISSN: 1304-8880

Language: English

ISSN: 0519-0959

Abstract/Notes: Education is the business of adults to prepare children to be able to live independently and is able to perform the duties of his life as well as possible. The toddler years are a golden period for the growth and development of children. Development of each child must be observed, education and teaching needs to be ailored to the child’s development. Montessori is early childhood education leaders who opened the eyes of their sensitive period in children, Montessori asserted that education is self-education. Montessori then use the freedom and liveliness of the child with the best in the method, so that each child had the opportunity to evolve according to the nature and talent. In Islam, God entrusted the child is to be protected and educated with the best. Therefore, addressing the development and early childhood education, the need for an educational program that is designed in accordance with the child’s developmental level. This study aims to describe and analyze the Montessori concept of early childhood education in the perspective of Islamic education. Data collection through literature study is based on primary and secondary data. Data analysis using analytic descriptive with inductive thinking patterns. The results showed: 1) Montesssori shift from teacher-education center central (teachers as a source of learning) be child-central (protégé as a center of learning); 2) Sensitive Periods expressed early age is a sensitive period; 3) The freedom and independence according to the Montessori system is not real freedom, but freedom is limited; 4) Child’s Self-Construction stating that children construct their own development of his soul; 5) At the time of early childhood have a soul absorbent range of knowledge and experience in his life. Montessori concept in Islamic educational perspective, the emphasis is on the child’s intellectual is right. However, it should pay attention to other aspects such as emotional aspects and skills.

Language: Indonesian

DOI: 10.14421/jpai.2014.111-03

ISSN: 2502-2075

Abstract/Notes: Bu araştırma Montessori eğitim yöntemi ile okulöncesi eğitim alan ve anneleri "Montessori Anne Destek Programı"na katılmış deney grubu çocuklar ile "Pür Montessori" eğitimi alan 4-5 yaş kontrol grubu çocukların matematik ve günlük yaşam becerilerine etkisini incelemeyi amaçlamıştır. Çalışma grubunda, 2016-2017 öğretim yılında Konya ilinde bulunan Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, İhsan Doğramacı Uygulama Anaokuluna devam eden Montessori yöntemi ile okulöncesi eğitim alan, 8 deney, 11 kontrol olmak üzere toplam19 çocuk yer almıştır. Araştırmada deney ve kontrol gruplarından veri toplama aracı olarak Temel Okul Becerileri Envanteri Matematik ve Günlük Yaşam Becerileri alt Testi Uygulanmıştır. Testler çocuklara öğretmenleri tarafından deneme öncesi ve sonrası uygulanmıştır. Ayrıca deneme grubuna eğitim programı bittikten 12 hafta sonra tekrar uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde Mann Whitney U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi uygulanmıştır. İncelenen bulgular deneme ve kontrol grubu arasında sontest puan ortalamaları arasındaMatematik de deneme grubu lehine anlamlı bir farklılaşma görülmüştür. Günlük Yaşam Becerileri sontest değerlendirmelerinde ise bir farklılaşma bulunamamıştır. Deneme grubu çocukların TOBEMAT ve TOBEGYBAT testi sontest ve izleme testi puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılaşma olmamıştır. / This research aimed to investigate the effects of Montessori education method on the mathematics and daily life skills of the children who took the preschool education and the mothers of the experimental group participated in the "Montessori Mother Support Program" and the children of the control group of 4-5 age "Pure Montessori". In the study group, 19th Montessori method, which took place in Selcuk University, Faculty of Health Sciences, İhsan Doğramacı Application Nursing School, located in Konya province in the 2016-2017 school year, took place. The Basic School Skills Inventory Mathematics and Daily Life Skills Sub-Test was applied as a data collection tool in the study. Tests were administered to children before and after the test by their teachers. In addition, the experimental group was reapplied 12 weeks after the end of the training program. Mann Whitney U and Wilcoxon Marked Ranks Test were applied in the analysis of the data obtained in the research. A significant difference was found in the mean scores of the post test scores between the findings and control groups examined in favor of the experimental group in Mathematics. In Daily Life Skills posttest evaluations, no differentiation was found. There was no significant difference between the BSSI-MAT and BSSI-DLS test posttest and follow-up test scores of the children in the experimental group.

Language: Turkish

Published: Konya, Turkey, 2018

Abstract/Notes: The purposes of this study are to determine the views of teachers about Montessori science education, to discuss the Montessori approach in detail and make suggestions in this regard. The study was designed as a case study which is a qualitative research method. The participants were selected based on the criterion sampling method that is a purposive sampling method. In this regard, 7 upper elementary teachers and 8 middle school science teachers who are trained in Montessori teacher education programs participate in the study. Data is collected through a semi-structured interview. The collected data is analyzed with content analysis and descriptive analysis techniques from qualitative data analysis techniques. Findings suggest that the Montessori approach encourages children to work freely throughout the entire education but expects them to be responsible for their education. To achieve this, the learning environment, the teaching methods and techniques, and the assessment and evaluation methods take a highly flexible structure. This flexible structure of the approach allows individualization for each child. From the teachers' point of view, it is understood that the Montessori approach focuses on providing a nurturing environment where each child is respected and encouraged, where social interaction is intense, rather than focusing on academic education. In light of these findings, some suggestions for the implementation of the approach are presented. / Bu araştırmanın amacı, Montessori fen eğitimine ilişkin öğretmenlerin görüşlerini belirlemek, bu görüşler doğrultusunda Montessori yaklaşımını detaylı bir şekilde ele almak ve bu konuda önerilerde bulunmaktır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak desenlenmiştir. Katılımcılar, amaçlı örnekleme türlerinden ölçüt örnekleme göre belirlenmiştir. Bu doğrultuda araştırmaya uluslararası Montessori eğitmen eğitimi programlarına katılmış 7 ilkokul ikinci kademe (4,5 ve 6.sınıf) sınıf öğretmeni ve 8 ortaokul (7 ve 8.sınıf) fen bilgisi öğretmeni dâhil edilmiştir. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Toplanan verilerin analizinde nitel veri analiz tekniklerinden içerik analizi ve betimsel analiz kullanılmıştır. Bulgular Montessori yaklaşımının; çocukların tüm eğitim öğretim sürecinde özgür çalışmalarını teşvik eden fakat onlardan kendi eğitimlerinden sorumlu olmalarını bekleyen, bunu sağlayabilmek için öğrenme ortamını, öğretim yöntem ve tekniklerini ve ölçme ve değerlendirme yöntemlerini son derece esnek bir yapıya büründüren bir yaklaşım olduğunu ortaya koymaktadır. Yaklaşımın bu esnek yapısı her çocuk için bireyselleştirilmesine imkân tanımaktadır. Öğretmenlerin görüşlerinden Montessori yaklaşımının akademik eğitime odaklanmak yerine her çocuğun bireysel farklılıklara saygı duyulan ve teşvik edilen, sosyal etkileşimin yoğun olduğu besleyici bir ortam sağlamaya odaklandığı anlaşılmaktadır. Bu bulgular ışığında yaklaşımın uygulanabilmesine dair bazı öneriler sunulmuştur.

Language: Turkish

Published: Bolu, Turkey, 2019

Language: German

ISSN: 0948-5503

Abstract/Notes: The purpose of the study was to investigate the views of Montessori preschool teachers on inclusive education in Montessori approach. The views of 18 participants were examined in this study. All participants were selected from Ankara and İstanbul and they were investigated by a semi-structured interview protocol that was developed by the researcher based on the literature review. The protocol contained questions in three major parts; these were demographic questions about participants, questions about views on inclusive education and questions about views on inclusive education in Montessori approach and its advantageous and disadvantageous for children with disabilities. Phenomenology design was employed in the study and purposive sampling was used to reach the participants. According to findings of content analysis, Montessori teachers stated that they did not find themselves adequately educated and experienced in inclusive education but a large part of them thought that inclusive education is good for development of both disabled and non-disabled students. On the other hand, Montessori teachers expressed that enabling children to be independent and to encourage them to make their own decisions are the most important point of Montessori understanding. However, when considered in terms of disabled students, most teachers indicated that such liberal environment could constitute disadvantages for such students. Teachers stated that an educational environment which is structured and where influence of the teacher is more intensive would be better in terms of education of the disabled child, particularly when working with students with severe disabilities or students with attention deficit or autism. / Bu çalışma, Montessori anaokullarında çalışan okul öncesi öğretmenlerinin bütünleştirme eğitimi ve Montessori yaklaşımında bütünleştirme uygulamaları hakkındaki görüşlerini anlamayı amaçlamıştır. Çalışma 18 katılımcıyı kapsamaktadır. Tüm katılımcılar Ankara ve İstanbul ilinde Montessori okullarında çalışan okul öncesi öğretmenleri arasından seçilmiş olup, görüşmeler araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu ile yapılmıştır. Görüşme formu üç ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde katılımcılar hakkındaki demografik bilgiler sorgulanırken, ikinci bölümde katılımcıların bütünleştirme eğitimi hakkındaki görüşleri ve son bölümde ise katılımcıların Montessori eğitimindeki bütünleştirme uygulamaları hakkındaki görüşleri sorgulanmıştır. Çalışmanın sonunda nitel analiz yapılmış olup bulgulara göre Montessori öğretmenleri bütünleştirme eğitimi konusunda kendilerini yeterince eğitimli ve deneyimli bulmadıklarını belirtmiş, ancak bütünleştirme eğitiminin hem engelli hem de engelsiz öğrenciler için faydalı olduğunu düşündüklerini ifade etmiştir. Öte yandan, Montessori öğretmenleri Montessori eğitiminin çocuğun bağımsız bir birey olmasında önemli bir rol oynadığını ifade etmiş, çocukların kendi kararlarını vermelerini teşvik etmenin Montessori anlayışının en önemli noktaları olduğunu belirtmiştir. Ancak engelli öğrenciler açısından değerlendirildiğinde öğretmenlerin çoğu bu özgürlükçü ortamın engelli öğrenciler için dezavantajlar oluşturabileceğini söylemiştir. Öğretmenler, özellikle ağır engelli öğrenciler ya da dikkat dağınıklığı olan ya da otizmli öğrenciler ile çalışırken öğretmenin etkisinin daha yoğun olduğu, yapılandırılmış bir eğitim ortamının çocuğun eğitimi açısından daha iyi olacağını ifade etmiştir.

Language: English

Published: Ankara, Turkey, 2019

Abstract/Notes: Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui manajemen pendidikan karakter yang meliputi 1) perencanaan, 2) pengorganisasian, 3) pengarahan dan pelaksanaan, 4) evaluasi dan pengendalian, 5) faktor pendukung serta 6) faktor penghambat di SD Montessori. Penelitian ini menggunakan pendekatan deskriptif kualitatif. Teknik pengumpulan data dengan wawancara mendalam, observasi partisipatif, studi dokumentasi. Data dianalisis secara deskriptif kualitatif melalui tahapan pengumpulan data, reduksi data, penyajian data, dan penarikan kesimpulan. Hasil penelitian menunjukkan bahwa: 1) perencanaan manajemen pendidikan karakter pada kurikulum, pendidik, pembiayaan peserta didik, sarana dan prasarana, pembiayaan pendidikan; 2) pengorganisasian manajemen pendidikan karakter pada pelatihan guru baru, pengarahkan para guru, kesempatan bagi guru atau staf untuk berpartisipasi dalam memberikan sumbangan pikiran, mengikutsertakan yayasan, guru, staf dan komite sekolah dalam membuat perencanaan manajemen, memberikan nasehat dan arahan yang benar; 3) pelaksanaan manajemen pendidikan karakter sesuai dengan perencanaan dengan apparatus dan pendampingan dari guru; 4) evaluasi manajemen pendidikan karakter dengan melihat kemandirian dan keberanian, pembuatan project, berperilaku santun; 5) faktor pendukung meliputi kegiatan di luar sekolah bermasyarakat, kegiatan ektrakurikuler, peraturan untuk tidak memakai atribut keagamaan selama di sekolah, sarana dan prasarana sekolah, pendidik yang ramah dan perhatian, kegiatan sosial dan kerjasama dengan sekolah lain; 6) faktor penghambat pendidikan karakter pada Jogjakarta Montessori School yaitu kurangnya kerjasama orang tua siswa dalam menanamkan nilai kedisiplinan, tanggungjawab, menghargai prestasi, dan rasa ingin tahu. [This study aims to determine the management of character education which includes 1) planning, 2) organizing, 3) directing and implementing, 4) evaluation and control, 5) supporting factors and 6) inhibiting factors in SD Montessori. This research use desciptive qualitative approach. Data collection techniques are in-depth interviews, participatory observation, and documentation studies. Data were analyzed descriptively qualitatively through the stages of data collection, data reduction, data presentation, and drawing conclusions. The results showed that: 1) character education management planning in the curriculum, educators, student funding, facilities and infrastructure, education financing; 2) organizing character education management on new teacher training, directing teachers, opportunities for teachers or staff to participate in contributing ideas, involving foundations, teachers, staff and school committees in making management plans, providing correct advice and direction; 3) implementation of character education management in accordance with planning with apparatus and mentoring from teachers; 4) evaluation of character education management by looking at independence and courage, making projects, behaving politely; 5) supporting factors include activities outside of school in the community, extracurricular activities, regulations not to use religious attributes while at school, school facilities and infrastructure, friendly and caring educators, social activities and collaboration with other schools; 6) the inhibiting factor for character education at Jogjakarta Montessori School is the lack of cooperation between parents in instilling the values ​​of discipline, responsibility, respect for achievement, and curiosity.]

Language: Indonesian

DOI: 10.30738/mmp.v2i2.5072

ISSN: 2622-3694

Language: Korean

Published: Seoul, South Korea, 2000