Abstract/Notes: La littérature pédagogique préconise que toute action éducative doit tenir compte des principes tels que: la continuité dans l'éducation du jaune, la cohérence entra les valeurs éducatives et les pratiques éducatives au quotidien, ainsi que le respect de l'enfant tout au long de sa formation. L'examen de la pratique scolaire courante soulève cependant une certaine incohérence entre ce qui se fait réellement dans les écoles et les intentions annoncées dans les textes officiels des pouvoirs organisateurs, d'une part, et d'autre part une certaine discontinuité entre les différents cycles scolaires successifs. De là nous est venue l'idée de comprendre comment peut-on assurer cohérence et continuité dans un système éducatif. Le système de la pédagogie Montessori est une preuve qu'on peut assurer cohérence et continuité tout au long d'un processus éducatif, c'est-à-dire à partir des intentions énoncées dans les programmes jusqu'aux actions quotidiennes dans les classes. L'objectif de cette recherche est de découvrir quels éléments favorisent la cohérence et la continuité de cette méthode. Pour ce faire, il nous a fallu d'abord établir, à un niveau général, un parallèle entre les valeurs de références, les buts et les objectifs préconisés par le MEQ et ceux préconisés par la méthode Maria Montessori. Nous sommes arrivés au constat que les deux modèles mettent de l'avant à peu de chose près, les mêmes valeurs et les mêmes objectifs éducatifs. Donc, au niveau des intentions peu de choses distinguent les deux modèles. Par exemple, nous avons retenu trois grandes valeurs communes: premièrement l'individualisation et le respect des besoins de l'enfant, deuxièmement l'autonomie et la liberté, et finalement la relation maître-élève de type guide. Toujours à ce niveau général, nous avons défini et analysé les grands concepts utiles à la compréhension de notre démarche (notion de paradigme, de vision éducative, de projet éducatif, de conception de l'éducation, de courant, d'approche, de pratique, de technique et de fait pédagogiques). Une fois ce cadre de référence établi, nous avons ensuite examiné un premier niveau de traduction des intentions en acte, c'est-à-dire celui des programmes éducatifs et de l'organisation scolaire. Afin de se rapprocher du concret, nous avons également étudié les différentes méthodes d'intervention auprès des élèves. Une fois les deux systèmes analysés, nous avons tenté de démontrer la cohérence et la continuité montessoriennes, à partir des observations dans des classes Montessori et des données théoriques amassées tout aussi bien au cours d'une formation des maîtres Montessori que dans la littérature. Nous avons ainsi confronté aux critères et dimensions d'analyse des modèles de Paquette et Houssaye les trois catégories des faits observables en classe que sont l'aménagement physique, les activités d'apprentissage et l'intervention pédagogique; ceci pour voir si ces faits pédagogiques sont en cohérence et en continuité avec les niveaux en amont du système (Paquette) ou avec les dimension du «Triangle pédagogique» (Houssaye). Les résultats de nos analyses confirment que le système montessorien, par son organisation rigoureuse et systématique, permet d'assurer plus de cohérence et de continuité entre les valeurs et les principes éducatifs annoncés au départ et la pratique quotidienne dans les classes. Cette constatation nous permet de comprendre que la notion de projet éducatif, définit par Paquette comme étant un processus continu fondé sur une éducation cohérente implique nécessairement la continuité et de cohérence des gestes au quotidien. En effet, un projet éducatif efficace, assure un travail d'équipe; est porteur d'une tradition éducative; engendre un souci de clarté et de transparence au niveau des actions collectives et individuelles; stimule l'analyse réflexive de tous les partenaires issus du même projet, pour finalement se centrer sur la qualité des apprentissages et redonner à l'élève la place qui lui revient au coeur de son propre développement.

Language: French

Published: Saguenay, Quebec, Canada, 1998

Language: Japanese

ISSN: 0913-4220

Language: Japanese

ISSN: 0913-4220

Abstract/Notes: A escola é um local de conexão do ser humano com o que o rodeia e, por isso é mais do que um espaço para educar. É o abrigo que acolhe e promove um processo educativo e de crescimento. A relação entre arquitetura e pedagogia, entende-se na medida em que o desenho do espaço é um instrumento pedagógico e, essa conexão entre as duas áreas é intensifcada pelas transformações na sociedade, que por sua vez têm infuenciado o desenho do espaço de ensino. A partir do século XIX e XX a introdução de novos métodos de ensino refetiu-se numa nova forma de olhar para as crianças e numa crescente preocupação com a pedagogia. Estes modelos inovadores distanciam-se da rigidez dos modelos tradicionais e, são ainda hoje pouco reconhecidos. As escolas Montessori representam essa nova forma de olhar para a educação e respondem às questões pedagógicas desenvolvidas por Maria Montessori, nas quais as crianças são seres independentes e são o centro de todo o processo educativo. Carateriza-se por ser uma pedagogia, que tal como o espaço a ela destinado, é complexa e pensada ao detalhe para satisfazer as necessidades de seres autónomos. Ao mesmo tempo, a principal caraterística da nova educação é a liberdade, que por sua vez se vê refetida no espaço arquitetónico, em espacialidades fexíveis e que permitem maior variedade de ocupação. Além disso, a pedagogia Montessori requer um ambiente de ensino estimulante à aprendizagem, que confere à criança a independência necessária na sociedade atual. Com isto, a presente Dissertação de Mestrado, "A casa das Crianças: Três Modelos de Espaços Escolares Montessori", pretende perceber de que forma a arquitetura responde ao próprio método Montessori, através de vários casos de estudo como por exemplo: A Casa das Crianças Viena (1922) de Franz Schuster, a Escola Montessori de Delft (1960/66) de Herman Hertzberguer e o Fuji Kindergarten projetado pelos Tezuka Architects (2007). A análise destes casos em detalhe, permitiu entender o espaço escolar Montessori através de temas comuns como: a relação ente a Escola e Cidade, o espaço de distribuição da escola, a sala Montessori e todos os espaços que a compõe, e o espaço exterior. / School is a connection place between humans and their surroundings, it is more than a place to teach. It is the shelter that welcomes and promotes both an educational and a growth process. The relation between architecture and pedagogy is understood as a pedagogical instrument and this relation is intensifed by changes in society, which in turn have infuenced the design of the teaching space. From the 19th and 20th century, the introduction of new teaching methods resulted in new ways of looking at children and in a growing concern with pedagogy. This happened as a reflection of introducing new teaching methods. These innovative models block the rigidity of traditional models and nowadays, they're not so recognized. Montessori schools represent this new way of looking at education created by Maria Montessori, where children are independent beings and are the center of the educational process. This pedagogy is known by being complex and designed to detail to satisfy the need of autonomous beings. Just like the space for them. At the same time, the main characteristic of the new education is freedom, that is refected in the architectural space too, with fexible spaces that allow childrens appropriation. Montessori Pedagogy requires a teaching environment that encourages learning, giving the child the independence needed in today's society. So, this master's thesis, Children's Space: Three Models of Montessori Schools, shows how architecture to the Montesssori Method principles, throught various study cases like: Children's House in Viena (1922) by Franz Schuster, a primary Montessori School in Delft (1960/66) by Herman Hertzberguer and the Fuji Kindergarten designed by Tezuka Architects (2007). The study of these and more cases, revealed the Montessori Spaces through themes like: The School and the City, The School distribution, The Montessory Classroom and The Outdoor Space.

Language: Portuguese

Published: Porto, Portugal, 2021

Language: Korean

ISSN: 1738-1304

Abstract/Notes: Distributed by the Deutsche Montessori-Gesellschaft with the October 1927 issue of their periodical "Montessori-Nachrichten".

Language: German

Published: Berlin, Germany: Deutsche Montessori-Gesellschaft, [1927]

Abstract/Notes: The main purpose of this research is examining the effect of Montessori education approach on 4-6 years old children's concept acquisition (school readiness, direction/position, self/social awareness, texture/material, quantity and time/sequence), social adaptation (communication, daily living, socialization and motor skills) and fine motor skills.As a method of this research was preferred pre-test/ post-test, experimental and control group. Pre-test/post-test was carried out to examine effect of the Montessori education on 4-6 years old children who are experimental group and control group was formed to compare effect of Montessori education on experimental group. Sample of research was conducted 4-6 years old 24 children who were educated with Montessori education at Gazi University Faculty of Vocational Education Department of Child Development and Education Application Preschool and 4-6 years old 24 children who were educated at Ankara University Application Preschool and Child Club where MoNE's curriculum was carried out. For the first experiment, curriculum which contains aims of learning of Montessori education was applied on experimental group from 2008 September to 2009 January and MoNE's curriculum was applied on control group at the same time. In addition to for the second experiment, sensory education was applied with sensory material which contain in Montessori education approach on experimental group from 2009 January to June and MoNE's curriculum was applied on control group at the same time.For acquisitions of children's concepts such as school readiness, direction/position, self/social awareness, texture/material, quantity and time/sequence, Bracken Basic Concept Scale-Revised, for adaptive behavior of children such as communication, daily living, socialization Vineland II Adaptive Behavior Scales and for children's fine motor skills Observing Form of Fine Motor Skills were used as data collecting instruments.Comparing both groups for pre-test and post-test mean score which obtain from Bracken Basic Concept Scale-Revised results show that statistical differences were found between experimental and control group and these differences were in support of experimental group. There are differences between children who were obtained education from Montessori approach and MoNE's curriculum in school readiness, direction/position, self/social awareness, texture/material, quantity and time/sequence areas. Result of statistical analysis show that there are differences between children who were obtained education from Montessori approach and MoNE's curriculum in communication, daily living, socialization and motor skills areas. There are also differences found between children who were obtained education from Montessori approach and MoNE's curriculum in fine motor skills areas.Finally, results show that Montessori education approach has positive effects on children's acquisition of concepts, social adaptation and fine motor skills. / Bu araştırmanın temel amacı Montessori eğitim yönteminin 4-6 yaş arası çocukların kavram edinimleri (okula hazırlık seviyeleri, yön/konum, bireysel/sosyal farkındalık, yapı/materyal, miktar ve zaman/sıralama), sosyal uyumları (iletişim, günlük yaşam, sosyalleşme ve motor becerileri) ve küçük kas motor becerileri üzerindeki etkisini incelemektir.Bu çalışmada araştırma modeli olarak ön test, son test ve deney-kontrol gruplu deneysel desen tercih edilmiştir. Araştırmada deney grubundaki 4-6 yaş arası çocuklara verilen Montessori eğitiminin etkisini ölçmek amacı ile ön test-son test çalışması yapılmış ve Montessori eğitim yönteminin deney grubu üzerindeki etkisini karşılaştırmak amacı ile kontrol grubu oluşturulmuştur. Örneklemin oluşturulmasında deney grubunu Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi Çocuk Gelişimi Eğitimi Bölümü Uygulama Anaokuluna devam eden ve Montessori eğitimi alan 4-6 yaş arasındaki 24 çocuk, kontrol grubunu ise Ankara Üniversitesi Uygulama Anaokulu ve Çocuk Kulübüne devam eden MEB Okul Öncesi Eğitim Programının uygulandığı okul öncesi eğitimi alan 24 çocuk oluşturmuştur. Araştırmanın 1. deneyini gerçekleştirmek için deney grubuna Montessori yönteminde belirtilen öğrenme görevlerinden oluşan eğitim programı Eylül 2008 - Ocak 2009 tarihleri arasında uygulanmış, Kontrol grubuna ise MEB Okul Öncesi Eğitim Programı uygulanmıştır. Bununla birlikte araştırmanın 2.deneyini gerçekleştirmek için deney grubuna Ocak-Haziran 2009 tarihleri arasında Montessori eğitim yönteminde bulunan duyu alanı materyalleri ile duyu eğitimi verilmiş, Kontrol grubu ise MEB Okul Öncesi Eğitim Programı kapsamındaki okul öncesi eğitimine devam etmiştir.Araştırmada veri toplama araçları olarak; çocukların kavram edinimleri (okula hazırlık seviyeleri, yön/konum, bireysel/sosyal farkındalık, yapı/materyal, miktar ve zaman/sıralama) için Bracken Temel Kavram Ölçeği Gözden Geçirilmiş Formu (Bracken Basic Concept Scale-Revised), çocukların sosyal uyumları için; (iletişim, günlük yaşam, sosyalleşme ve motor becerileri) Vineland II Uyum Davranış Ölçeği ve çocukların küçük kas motor becerileri için; Küçük Kas Motor Becerileri Gözlem Formu kullanılmıştır.Bulgular, grupların Bracken Temel Kavram Ölçeğinin alt ölçeklerinden aldıkları ön test-son test aritmetik ortalama puanları karşılaştırıldığında, deney ve kontrol grubu arasındaki istatistiksel farkların deney grubu lehine olduğunu göstermektedir. Montessori eğitimi alan çocuklar ve Montessori eğitimi almayan çocuklar karşılaştırıldığında okula hazırlık seviyeleri, yön/konum, bireysel/sosyal farkındalık, yapı/materyal, miktar ve zaman/sıralama gibi kavram alanlarında istatistiksel olarak deney grubu lehine anlamlı farklılıklar bulunmuştur. İletişim, günlük yaşam, sosyalleşme ve motor becerileri gibi sosyal uyum becerileri yönünden Montessori eğitimi alan çocuklar lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar yapılan analizler sonucunda bulunmuştur. Küçük kas motor becerileri alanında da iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıkların olduğu bulunmuş ve bu farklılığın deney grubu lehine olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak Montessori eğitim yönteminin çocukların kavram edinimleri, sosyal uyumları ve küçük kas motor becerileri üzerinde olumlu etkisinin olduğu söylenebilir.

Language: Turkish

Published: Ankara, Turkey, 2011

Language: French

Language: German

Published: Bern, Switzerland: Haupt Verlag, 2007

Edition: 1st edition

ISBN: 978-3-258-07092-6

Language: English

ISSN: 1071-6246