Abstract/Notes: This paper aims to inquire about the pedagogy of María Montessori in Argentina from the point of view of the history of education. In order to achieve this goal, the historical sources analyzed were two of the most critical journals in the first half of the 20th century: El Monitor de la Educación Común and La Obra. The first was the official review of the National Education Council, which oversaw Argentinian primary education as a government organ. The second was driven by a group of teachers and was formerly known as the official representation of the New School in Argentina. This investigation looks for marks and hints on the reception among Argentinean teachers of this pedagogy, internationalized since the second decade of the 20th century, over these two journals. As the main contribution, we learn about different ways of appropriation of Montessori’s pedagogy as well as the critics of her proposal and its usage to discuss positions of power in the local pedagogy field.

Language: Spanish

DOI: 10.17227/pys.num58-17331

ISSN: 2500-6436, 0121-2494

Language: English, French, German

DOI: 10.5169/seals-330152

ISSN: 1663-0629

Abstract/Notes: The purpose of this dissertation will be to survey and analyze American writings on Maria Montessori and her educational system, in order to show how the idea of Montessori education has interacted with some changing American ideas and social forces. These changes in social and intellectual currents can be likened to a shift from centrifugal to centripetal force; or to the expansion and then the contraction of a universe. The central metaphor is the same. It is applicable to, and illustrative of, much about the changing social and educational scene in America. The writings on Montessori, examined against this framework, should provide a new view on certain changes in American educational thinking.

Language: English

Published: Kent, Ohio, 1973

Language: Italian

ISSN: 0042-7241

Abstract/Notes: Quest’articolo descrive due esperienze molto diverse effettuate in Italia. La prima riguarda l’introduzione di un laboratorio basato sull’uso dei materiali sensoriali Montessori all’Università dell’Immagine di Milano, fondata dal fotografo Fabrizio Ferri, che offriva a creativi di varia provenienza professionale e geografica una formazione post-secondaria biennale, organizzata incinque laboratori, ciascuno dedicato a uno dei cinque sensi, condotto da un docente responsabile. Quello da me condotto aveva il titolo: “Angolo del ristoro sensoriale” ed era trasversale agli altri cinque. La seconda riguarda invece l’utilizzazione di incastri solidi, torre rosa e scala marrone, nel percorso rieducativo di una ragazza di vent’anni, affetta da grave ritardo mentale con tratti autistici. In entrambi i casi i risultati sono stati molto positivi. Nel primo, la percezione sensoriale degli studenti dell’Università dell’Immagine, si è raffinata e perfezionata.Nel secondo, il caso di ritardo mentale con tratti autistici, ha suscitato nella ragazza un interesse che si è esteso all’ambiente esterno e alle persone che interagivano con lei. Ha inoltre migliorato la manualità fine, rendendo più efficaci le indicazioni per svolgere correttamente le mansioni della vita quotidiana nella propria casa, in cui in precedenza aveva scarsissima autonomia. Con lei il percorso Montessori è iniziato in uno studio di musicoterapia e ha interagito con quelle sedute, per proseguire poi a casa sua, con varie attività di vita pratica, volte a migliorare il coordinamento del corpo nello spazio, il coordinamento oculomanuale, i movimenti raffinati delle dita e la discriminazione visiva. Queste attività hanno fatto progredire molto la sua autonomia. / En este trabajo se describen dos experiencias llevadas a cabo en Italia: la introducción de un laboratorio para el uso de los materiales sensoriales Montessori en la Universidad de la Imagen de Milán (UI) que ofrecía a los “creativos” de diversas procedencias profesionales y geográficas la formación postsecundaria según un programa experimental de dos años, organizado en cinco laboratorios, cada uno dedicado a uno de los cinco sentidos. El que yo dirigí se titulaba “Rincón de descanso sensorial” y fue trasversal a los otros cinco. Se denominaba: “Rincón de descanso sensorial” y fue transversal a los otros cinco. El segundo se refiere al uso de encajes sólidos, torre rosa y escalera marrón, en la rehabilitación de una chica de veintiún años, que sufría un retraso mental severo con rasgos autistas. En ambos casos los resultados fueron muy positivos: las percepciones sensoriales de los estudiantes de la UI se han afinado y perfeccionado; la introducción de los materiales en la rehabilitación sensorial de la chica ha despertado un interés que se ha extendido al entorno externo y a las personas que interactuaban con ella. También ha mejorado los movimientos finos de los dedos, lo cual le facilita llevar a cabo las tareas de la vida cotidiana, en la que antes tenían muy poca autonomía. Con ella el proceso Montessori comenzó en un estudio de musicoterapia, para seguir a continuación en su casa, con varias actividades de la vida práctica, para mejorar la coordinación del cuerpo en el espacio, la coordinación óculo-manual, la motricidad de los dedos y la discriminación visual. Estas actividades han mejorado su autonomía. / This paper deals with two different experiences carried out in Italy. The first concerns a Sensorial Materials workshop, which I directed in Milano at the University of Image (UI) founded by photographer Fabrizio Ferri. UI offered a post-secondary education to creative professionals, from various backgrounds and geographical areas, according to a two-year experimental program, organized in five workshops, each of them dedicated to one of the five senses and directed by a professional of the field. My workshop title was: “The corner of sensory relief” and interacted with the other five. The second relates to the use of solid insets, pink tower and brown stairs for the rehabilitation of a twenty-one years-old girl, who suffered from severe mental retardation with some autistic features. In both cases the results were very positive. In the first one, the sensory perceptions of UI students have been refined and perfected; in the second, the girl affected by mental retardation showed a great interest in the above-quoted materials. The girl has spread her interest to external environment and to the people who interacted with her. The fine movements of her fingers were also enhanced, allowing her to perform various tasks in her daily life, which previously she was unable to carry out. Her Montessori rehabilitation began during some music therapy sessions. Then it was carried out at home, where various Practical life activities were introduced. Thanks to them she improved her body coordination in space, her eye-hand coordination and visual discrimination. These activities strengthen considerably her autonomy

Language: Italian

ISSN: 2255-0666

Abstract/Notes: Maria Montessori e Ludwig Wittgenstein hanno apportato un contributo significativo allo sviluppo del concetto di linguaggio in ambito educativo. Muovendo dalla sfera del linguaggio parlato e passando poi a quella del linguaggio scritto, l’articolo che segue ha come proposito quello di far emergere le affinità concettuali rintracciate all’interno delle opere dei due autori. Tale parallelismo ha origine comune nella centralità affidata al rapporto interdipendente tra pensiero e linguaggio. L’articolo qui proposto vuole soprattutto amplificare il messaggio filosofico ed etico che accompagna questo pensiero comune ad entrambi gli autori e che può essere così riassunto: un ambiente educativo all’interno del quale venga promossa una visione filosofica ed etica del linguaggio permette al bambino di migliorare la qualità della propria vita intima e sociale. / Maria Montessori y Ludwig Wittgenstein han aportado una contribución significativa en el desarrollo del concepto de lenguaje en el ámbito educativo. Empezando por la esfera del lenguaje hablado y atravesando la de la escritura, este artículo se propone resaltar las afinidades conceptuales delineadas entre las obras de los dos autores. Este paralelismo encuentra orígenes comunes en la centralidad conferida al vínculo entre pensamiento y lenguaje. El propósito de este artículo es el de destacar el mensaje filosófico y ético que acompaña el pensamiento de los dos autores y que puede ser así resumido: un entorno educativo dentro del cual sea promovida una visión filosófica y ética del lenguaje, permite al niño mejorar la calidad de su propia vida interior y social. / Maria Montessori and Ludwig Wittgenstein contributed to formulate notions of language in the field of education. Starting from spoken language and moving to the written word, this article aims to unfold the conceptual resemblances in both authors. This parallelism finds common origins in the centrality conferred on the relationship between thought and language. The purpose of this article is to highlight the philosophical and ethical message that accompanies the thoughts of the two authors and that can be summarized that way: an educational environment within which a philosophical and ethical vision of language is promoted allows the child to improve the quality of their own individual and social life.

Language: Italian

ISSN: 2255-0666

Language: English

Published: New Brunswick, New Jersey, 1975

Abstract/Notes: This article reflects how to know about Montessori pedagogy and the process she followed to build it, can help future teachers to be reflective and innovative. The aim is not to suggest that student teachers should know the pedagogy of Montessori, nor that of any specific pedagogue, and to put it into practice or imitate it, without further ado. Educational literature agrees that an educational system will be as good as its teachers, and they will not be able to improve education if they simply apply methods designed by others in an uncritical and decontextualized way. After describing how Montessori came to propose her method and establish her pedagogical principles, the importance of linking theory and practice in the initial and permanent training of future teachers is underlined.

Language: Spanish

DOI: 10.17227/pys.num58-17194

ISSN: 2500-6436, 0121-2494

Language: English

Published: Chicago, Ill.: Virginia B. Fleege, 1987

Abstract/Notes: The aim of this study is to analyze the peer play behaviors of preschool children according to views of their teachers and their parents by the type of school. The research sample consisted of parents of 36-72 months old children attending Private Montessori Preschools and Private Preschools in Çankaya, Ankara (N = 243) and teachers working in these schools (N = 46). Penn Interactive Peer Play Scale-Parent Form (PIPPS-P) and Penn Interactive Peer Play Scale-Teacher Form (PIPPS-T) that were developed by Fantuzzo, Mendez and Tighe (1998) and were made its adaptation to Turkish by Ahmetoğlu, Acar and Aral (2016, 2017), General Information Form "including sociodemographic characteristics of children and their parents and General Information Form which includes sociodemographic and professional characteristics of teachers were used. The study was designed in quantitative research approach and survey method was used. While analyzing the data, Independent Sample t Test, Paired t Test and descriptive statistical methods were used. In the result of the study; it is seen that the majority of the parents in both groups are between 36 and 40 years of age, they have a job and they work, have a nuclear family, and have one child. It is observed that teachers working in Montessori Private Schools are younger, have higher level education than the teachers working in Private Schools. It was found that all of the teachers allow outdoor time to children in daily routine in both groups. Outdoor time span varies from school to school at Montessori Private Preschools. Outdoor time span varies from school to school besides it varies from teacher to teacher in the same school at Private Preschools. It has seen in the research that Private preschools' teachers didn't take Montessori teacher training and Montessori preschool teacher's took Montessori teacher training. It was determined that the teachers working in the Montessori preschools took Montessori trainings from the school director that they are working for. Factor Analyses showed that there is no significant difference in the scores of "Play Disruption" and "Play Disconnection" factors of Penn Interactive Peer Play Scale-Parent Form (PIPPS-P) and Penn Interactive Peer Play Scale-Teacher Form (PIPPS-T) (p>0,05). There is significant difference in the third factor of both scales: "Play Disconnection" (p<0,05). Teacher scores are higher than parents' scores. In addition, the opinions of the teachers who participated in the research were compared with the opinions of parents. Factor analyes show that there is significant different in all areas (p<0,05). Teacher's scores are higher than parents' scores in tha factors of "Play Disruption" and "Play Disconnection". Parents' scores are higher than teachers' scores in factor of "Play Disconnection". Preschool is a period from three to six years. This age range is a period in which children play with their peers. As a result of playing with peers, positive play behaviors ("Play Interaction") such as sharing his/her toy with a friend, showing positive emotions during the play and negative play behaviors ("Play Disruption") such as usurping his/her friend toys, crying, showing agression are common play behaviors of preschool children. As a result of the study, both the teachers and parents' opinions show that the positive and negative play behaviors of children do not differ according to the type of school. In other words, there is no difference between the positive and negative play behaviors of preschool children who attend Montessori and who attend Non-Montessori schools. According to the result, we can say that wherever there is a child there is play and this situation does not differ according to the type of school. However, according to the type of school, the point that differs is about "Play Disconnection". The scores of the "Play Disconneciton" which includes play behaviors such as wandering outside the play group, refusing to participate in play are high in Montessori group. In other words, "Play Disconnection" behaviors are more common in children who are attending Montessori schools. The reason for the result can be explained by the principles of Montessori education. The principle of free choice and respect to the child. In Montessori schools, children are not forced for anything even play. Therefore, the child participates in the play whenever he/she wants. If he/she doesn't want to participate in the play it is okey for teachers so children are free walking in a classroom, outside the play group. / Bu çalışmada; Montessori eğitimi veren özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocuklar ile MEB programı uygulayan özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların oyun davranışlarının, anne-baba ve öğretmen görüşlerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Ankara ili Çankaya ilçesinde bulunan Montessori eğitimi veren özel okul öncesi eğitim kurumları ve MEB programı uygulayan özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 36-72 aylık çocukların anne-babaları (n=243) ve öğretmenleri (n=46) oluşturmaktadır. Çalışma grubundaki çocukların akran oyun davranışlarını incelemek amacıyla Fantuzzo, Mendez ve Tighe (1998) tarafından geliştirilen; Ahmetoğlu, Acar ve Aral (2016, 2017) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan "Penn Etkileşimli Akran Oyun Ölçeği Ebeveyn Formu (PEAOÖ-E)", "Penn Etkileşimli Akran Oyun Ölçeği Öğretmen Formu (PEAOÖ-Ö)", çocukların ve anne-babalarının sosyodemografik özelliklerini içeren "Anne-Baba Genel Bilgi Formu" ile öğretmenlerin sosyodemografik ve mesleki özelliklerini içeren "Öğretmen Genel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Verilerin analizinde parametrik testlerden Bağımlı Örneklem t Tesi (Independent Samples t Test) ve Bağımsız Örneklem t Testi (Paired Samples t Test), tanımlayıcı istatistiksel metotlar (yüzde, ortalama, maksimum ve minumum değerler) kullanılmıştır. Araştırmada; her iki gruptaki anne-babalarının büyük çoğunluğunun 36-40 yaş aralığında olduğu, çalıştığı, çoğunluğunun çekirdek aileye ve tek çocuğa sahip olduğu görülmektedir. Montessori eğitimi uygulayan ÖOÖEK'da çalışan öğretmenlerin MEB programı uygulayan ÖOÖEK'ndaki öğretmenlere göre daha genç oldukları, lisans/lisansüstü mezuniyet oranının daha yüksek olduğu görülmektedir. Her iki grupta da öğretmenlerin, çocukları her gün açık havaya çıkardıkları, Montessori eğitimi veren okullarda günlük açık hava saatinin sadece okuldan okula değiştiği, okul bazında ise her okulun standart bir açık hava saati uygulamasının bulunduğu tespit edilmiştir. MEB programı uygulayan kuramlarda ise açık hava saatinin kurumdan kuruma ve aynı kurumda çalışan öğretmenden öğretmene değişiklik gösterdiği saptanmıştır. Montessori okullarında çalışan öğretmenlerin Montessori eğitimi almış ya da hali hazırda eğitim alıyor oldukları ve bu eğitimleri kurum müdürlerinin verdiği belirlenmiştir. Hem öğretmen (PEAOÖ-Ö) hem de ebeveyn formunun (PEAOÖ-E) "oyun etkileşimi" ve "oyunun bozulması" alt faktörlerinden alınan puanlar arasındaki farklılık anlamlı değilken (p>0,05), "oyundan kopma" davranışında Montessori eğitimi veren ÖOÖEK devam eden çocuklar yönünde anlamlı farklılık bulunduğu görülmüştür (p<0,05). Araştırmaya alınan çocukların akran oyun davranışlarının anne-baba ve öğretmen görüşleri arasında farklılık bulunup bulunmadığı incelenmiş; "Oyun Ektileşimi, Oyunun Bozulması ve Oyundan Kopma" faktörlerinin tümünde anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. "Oyun Etkileşimi ve Oyunun Bozulması" alt faktörlerindeki anlamlılık öğretmen görüşü yönünde farklılık gösteriyor iken "Oyundan Kopma" alt faktörü anne-baba görüşü yönünde anlamlı farklılık göstermektedir. Okul öncesi dönem üç-altı yaş arasını kapsayan bir dönemdir. Bu yaş aralığı çocukların akranları ile yoğun bir şekilde oyun oynadıkları bir dönemdir. Akranları ile oyun oynamanın bir sonucu olarak çocuklarda "Oyun Etkileşimi" alt faktörünün altında bulunan "arkadaşı ile oyuncağını paylaşma, oyun esnasında olumlu duygular gösterme" gibi olumlu oyun davranışları ve "Oyunun Bozulması" alt faktörünün altında bulunan "arkadaşının oyuncağını zorla alma, ağlama, kızgınlık gösterme" gibi olumsuz oyun davranışlarını gösterme durumları olağandır. Araştırma sonucundan da anlaşılacağı üzere hem öğretmen hem de anne-baba görüşlerine bakıldığında çocukların olumlu ve olumsuz oyun davranışları okul türüne göre farklılık göstermemektedir. Diğer bir ifade ile Montessori eğitimi alan ve almayan okul öncesi dönem çocuklarının olumlu ve olumsuz sayılabilecek oyun davranışlarında farklılık bulunmamaktadır. Bu sonuca göre diyebiliriz ki çocuğun bulunduğu her yerde oyun da mevcuttur ve bu durum okul türüne göre farklılık göstermemektedir. Fakat okul türüne göre farklılık gösteren nokta ise "Oyundan Kopma" alt faktöründedir. "Oyun grubunun dışında gezinir, oyuna katılmayı reddetme" gibi davranışları içeren "Oyundan Kopma" alt faktörünün puanları Montessori eğitimi alan çocuklarda yüksek çıkmıştır. Yani oyundan kopma davranışı Montessori eğitimi alan çocuklarda daha sık görülmektedir. Bunun sebebi de Montessori eğtiminin ilkelerinden çocuğa saygı, özgür seçim ilkesi, konsantrasyon ile açıklanabilir. Montessori okullarında çocuklar hiçbirşey için oyun oynamak için dahi zorlanmazlar. Dolayısıyla çocuk istediği zaman oyuna katılır, istemediğinde ise sınıfta serbest gezmede özgürdür.

Language: Turkish

Published: Ankara, Turkey, 2019