Abstract/Notes: O método Montessori, como se convencionou chamar a perspectiva pedagógica derivada do trabalho de Maria Montessori (1870-1952), foi desenvolvido, principalmente, ao longo da primeira metade do século XX. Até hoje, no entanto, há escolas, publicações e cursos para professores sendo criados em todo o mundo. Desde o início de sua história, a pedagogia montessoriana aparece frequentemente na mídia de vários países do mundo, e, em alguns momentos da história, representou tanto um fenômeno midiático quanto editorial (KRAMER, 1988). Esta pesquisa trabalhou com um arquivo de textos midiáticos, publicados desde 1911 nos Estados Unidos da América e dedicou-se à análise e à interpretação de um corpus de textos da mesma natureza. Uma ênfase da análise foi dada aos textos publicados entre os anos 2000 e 2015. O aporte teórico das análises e das reflexões expostas aqui é a Análise de Discurso filiada aos estudos do inconsciente e da ideologia, iniciada na França, por Michel Pêcheux, e desenvolvida e ampliada no Brasil por autoras como Eni Orlandi. A história da perspectiva pedagógica de que tratamos já foi explorada antes por diversos autores (STANDING, 1962; KRAMER, 1988; POVELL, 2010, entre outros), mas poucos tangenciaram o trabalho da mídia quanto a essa pedagogia, embora mencionem a importância desta mesma instância de produção, e nenhuma das publicações emprega a perspectiva discursiva, que pode oferecer outros pontos de vista e permite a interlocução de diversas áreas de estudo. Os resultados obtidos com esta pesquisa apontam para uma direção previsível e duas bifurcações importantes desta. Em primeiro lugar, como propõe a teoria da Análise de Discurso, a produção discursiva é atravessada pela ideologia, e, assim, os textos com que trabalhamos fazem parte de um conjunto de sentidos e proposições que harmonizam com o verdadeiro, como operado pela ideologia dominante. Isso tem duas consequências específicas para este corpus. Por um lado, os sentidos que caracterizam o método Montessori são vinculados a valores não estranhos ao neoliberalismo e ao discurso empreendedor: fala-se muito de diversão, e, ao mesmo tempo, de alto desempenho, liberdade, sucesso, escolha individual e liderança. Por outro lado, há uma contradição muito presente entre caracterizar-se Montessori como uma pedagogia alternativa e dizer-se que Montessori é só uma via diversa para se alcançar os mesmos fins: alto desempenho acadêmico e sucesso financeiro. Em segundo lugar, notamos a proeminência do ponto de vista adulto sobre o possível ponto de vista infantil. Os textos, especialmente a partir de 2011, fazem sentido, com frequência, construindo as vantagens que a pedagogia montessoriana representa para o adulto, segundo uma perspectiva corporativa ou empreendedora. Por meio de nossa análise, pudemos caracterizar a configuração do discurso midiático sobre o método Montessori nos Estados Unidos e compreender como os sentidos se articulam para fazer de Montessori uma perspectiva válida e positiva, ao mesmo tempo, silenciando os sentidos que, ligados a ela, poderiam ser desarmônicos e, até mesmo, arriscados para a hegemonia do verdadeiro sobre a criança e sobre a educação. [The Montessori method, as the pedagogical perspective derived from the work of Maria Montessori (1870-1952) is usually called, was developed mainly during the first half of the twentieth century. To this day, however, there are schools, publications and courses for teachers being created around the world. From the beginning of its history, Montessori pedagogy has frequently appeared in the media of several countries, and at some moments in history has represented both a mediatic and editorial phenomenon (KRAMER, 1988). This research relies on an archive of media texts published since 1911 in the United States of America and is focused on the analysis and interpretation of a corpus of texts of the same nature. Emphasis was given to those texts published between the years 2000 and 2015. The theoretical foundation for the analyzes and reflections exposed here is the Discourse Analysis affiliated to the studies of the unconscious and the ideology, initiated in France by Michel Pêcheux, and developed and expanded in Brazil by authors such as Eni Orlandi. The history of the pedagogical perspective that we have dealt with has already been explored by several authors (STANDING, 1962, KRAMER, 1988, POVELL, 2010 and others), but few have touched on the work of the media in relation to this pedagogy, although they recognize its relevance, and none of the publications adopts the discursive perspective, which can offer other points of view, allowing the interlocution with several areas of study. The results obtained with this research point to a predictable direction, and two important and novel bifurcations. First, as the theory of discourse analysis proposes, discursive production is traversed by ideology, and thus the texts we work with are part of a set of meanings and propositions that harmonize with the truth, as operated by the dominant ideology. This, in turn, has two specific consequences for this corpus. On the one hand, the meanings that characterize the Montessori method are linked to values not unfamiliar to neoliberalism and entrepreneurial discourse: much is said of fun, and at the same time high performance, freedom, and success, individual choice, and leadership. There is a very present contradiction between characterizing Montessori as an alternative pedagogy and saying that Montessori is only an alternative way to achieve the same ends: high academic performance and financial success. Secondly, we notice the prominence of the adult point of view over the possible infantile one. The texts, especially as of 2011, often make sense from the advantages that the Montessori pedagogy represents for the adult, from a corporate or entrepreneurial perspective. Through our analysis, we have been able to characterize the configuration of the media discourse on the Montessori method in the United States and to understand how the senses are articulated to make Montessori a valid and positive pedagogical perspective, while silencing the meanings that could, if linked to that, be disharmonious, and we would say risky, for the hegemony of the truth about the child and about education.]

Language: Portuguese

Published: São Paulo, Brazil, 2019

Abstract/Notes: The cover of this issue is incorrectly numbered "132" - this is issue number 134.

Language: French

Abstract/Notes: Kemandirian adalah kemampuan seseorang untuk melakukan segala sesuatunya sendiri sesuai dengan tugas perkembangannya yang didasari oleh inisiatif, keinginan, kontrol diri dan kepercayaan pada kemampuannya sendiri. Anak perlu dilatih kemandiriannya sejak usia dini supaya tugas perkembangan dapat berkembang secara optimal. Sekolah memiliki peran penting untuk meningkatkan kemandirian anak. Menurut Santrock (2002:242), lingkungan bermain sangat penting dalam optimalisasi perkembangan anak. Salah satu sekolah dengan pendekatan seperti di atas adalah sekolah Montessori. Pendekatan Montessori menerapkan agar anak belajar mandiri dan tidak bertanya kepada guru atau menunggu jawaban (Hainstock 2008:38-40). Anak yang dididik dengan pendekatan Montessori diberi kesempatan untuk bekerja sendiri dengan material-material yang ada di lingkungannya, mengungkapkan keinginannya untuk memilih aktivitas, mengembangkan disiplin, dan anak perlu mengetahui apa yang baik dan buruk. Apabila hal-hal ini telah dipenuhi, maka kemandirian anak akan terbentuk (Modern Montessori International n.d.:40-41). Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui secara empiris ada tidaknya perbedaan tingkat kemandirian anak prasekolah di sekolah Montessori dengan sekolah non Montessori. Subjek penelitian (N=28) adalah anak prasekolah berusia 3-4 tahun yang bersekolah di sekolah Montessori “X” dan sekolah non Montessori “Y” Teknik pengambilan sampel menggunakan seluruh populasi playgroup 2. Pengambilan data menggunakan rating scale terhadap kemandirian anak di sekolah Montessori maupun di sekolah non Montessori. Data dianalisis dengan teknik Uji t (t-test). Nilai t = 0.364, dengan p = 0.720 (p > 0.05) yang berarti hipotesis penelitian ditolak. Hal ini berarti tidak ada perbedaan signifikan tingkat kemandirian anak prasekolah di sekolah Montessori “X” dengan sekolah non Montessori “Y”. [Independence is a person's ability to do things on their own in accordance with their developmental tasks based on initiative, desire, self-control and belief in their own abilities. Children need to be trained to be independent from an early age so that developmental tasks can develop optimally. Schools have an important role in increasing children's independence. According to Santrock (2002: 242), the play environment is very important in optimizing children's development. One of the schools with such an approach is the Montessori school. The Montessori approach applies so that children learn independently and do not ask the teacher or wait for answers (Hainstock 2008:38-40). Children who are educated with the Montessori approach are given the opportunity to work alone with materials in their environment, express their desire to choose activities, develop discipline, and children need to know what is good and bad. If these things have been fulfilled, then the child's independence will be formed (Modern Montessori International n.d.: 40-41). This study aims to determine empirically whether there are differences in the level of independence of preschool children in Montessori schools and non-Montessori schools. The research subjects (N=28) were preschoolers aged 3-4 years who attended Montessori schools "X" and non-Montessori schools "Y" The sampling technique used the entire playgroup population 2. Data collection used a rating scale on the independence of children in Montessori schools. as well as in non-Montessori schools. The data were analyzed by using the t-test technique (t-test). The value of t = 0.364, with p = 0.720 (p > 0.05) which means the research hypothesis is rejected. This means that there is no significant difference in the level of independence of preschool children in Montessori schools "X" with non-Montessori schools "Y"]

Language: Indonesian

Published: Surabaya, Indonesia, 2009

Language: English

ISSN: 0065-9444

Abstract/Notes: Book Reviews

Language: Dutch

DOI: 10.18352/bmgn-lchr.5751

ISSN: 2211-2898

Language: German

Published: Würzburg, Germany: Ergon, 1996

ISBN: 3-928034-90-1

Abstract/Notes: Der vorliegende Band 7 der Reihe mit dem Titel „Montessori-Pädagogik in Deutschland“ ist entstanden im Anschluss an die Jubiläumstagung, die aus Anlass des 40jährigen Bestehens der 1961 gegründeten Montessori-Vereinigung e.V., Sitz Aachen, 2001 in der Thomas-Morus-Akademie in Bensberg stattgefunden hat. Die Leserinnen und Leser dieses Bandes erhalten aus den vielfältigen Beiträgen ein reichhaltiges und differenziertes Bild der Montessori-Pädagogik in Theorie und Praxis in Deutschland und darüber hinaus. Denn Montessori-Pädagogik vollzieht sich seit ihren Anfängen in einem internationalen Kontext. Es geht in diesem Band nicht nur um die in den vergangenen vier Jahrzehnten geleistete Arbeit, sondern auch um die Aktualität des pädagogischen Denkens Maria Montessoris, um kritische Weiterentwicklungen und mögliche Perspektiven für die Zukunft angesichts der Herausforderungen des 21. Jahrhunderts.

Language: German

Published: Münster, Germany: Lit, 2002

ISBN: 978-3-8258-5746-2 3-8258-5746-8

Series: Impulse der Reformpädagogik , 7

Abstract/Notes: This article highlights two women important for pedagogy. María Montessori was a medical doctor who initially carried out research to alleviate the tensions generated by the poor sanitary conditions the children of this society experienced and under which they were educated through traditional strategies that had to be changed. Giuseppina Pizzigoni was a teacher who imagined a new school where children, the offspring of a brutally industrialized society, could be happy while learning. For both women the children’s education, being the task of adults, parents and teachers alike, should be carried out with responsibility and new methodologies they themselves constructed and proposed. For them, the future of humanity lies in the success of this task.

Language: Spanish

DOI: 10.17227/pys.num58-17099

ISSN: 2500-6436, 0121-2494

Abstract/Notes: The aim of this study is to analyze the peer play behaviors of preschool children according to views of their teachers and their parents by the type of school. The research sample consisted of parents of 36-72 months old children attending Private Montessori Preschools and Private Preschools in Çankaya, Ankara (N = 243) and teachers working in these schools (N = 46). Penn Interactive Peer Play Scale-Parent Form (PIPPS-P) and Penn Interactive Peer Play Scale-Teacher Form (PIPPS-T) that were developed by Fantuzzo, Mendez and Tighe (1998) and were made its adaptation to Turkish by Ahmetoğlu, Acar and Aral (2016, 2017), General Information Form "including sociodemographic characteristics of children and their parents and General Information Form which includes sociodemographic and professional characteristics of teachers were used. The study was designed in quantitative research approach and survey method was used. While analyzing the data, Independent Sample t Test, Paired t Test and descriptive statistical methods were used. In the result of the study; it is seen that the majority of the parents in both groups are between 36 and 40 years of age, they have a job and they work, have a nuclear family, and have one child. It is observed that teachers working in Montessori Private Schools are younger, have higher level education than the teachers working in Private Schools. It was found that all of the teachers allow outdoor time to children in daily routine in both groups. Outdoor time span varies from school to school at Montessori Private Preschools. Outdoor time span varies from school to school besides it varies from teacher to teacher in the same school at Private Preschools. It has seen in the research that Private preschools' teachers didn't take Montessori teacher training and Montessori preschool teacher's took Montessori teacher training. It was determined that the teachers working in the Montessori preschools took Montessori trainings from the school director that they are working for. Factor Analyses showed that there is no significant difference in the scores of "Play Disruption" and "Play Disconnection" factors of Penn Interactive Peer Play Scale-Parent Form (PIPPS-P) and Penn Interactive Peer Play Scale-Teacher Form (PIPPS-T) (p>0,05). There is significant difference in the third factor of both scales: "Play Disconnection" (p<0,05). Teacher scores are higher than parents' scores. In addition, the opinions of the teachers who participated in the research were compared with the opinions of parents. Factor analyes show that there is significant different in all areas (p<0,05). Teacher's scores are higher than parents' scores in tha factors of "Play Disruption" and "Play Disconnection". Parents' scores are higher than teachers' scores in factor of "Play Disconnection". Preschool is a period from three to six years. This age range is a period in which children play with their peers. As a result of playing with peers, positive play behaviors ("Play Interaction") such as sharing his/her toy with a friend, showing positive emotions during the play and negative play behaviors ("Play Disruption") such as usurping his/her friend toys, crying, showing agression are common play behaviors of preschool children. As a result of the study, both the teachers and parents' opinions show that the positive and negative play behaviors of children do not differ according to the type of school. In other words, there is no difference between the positive and negative play behaviors of preschool children who attend Montessori and who attend Non-Montessori schools. According to the result, we can say that wherever there is a child there is play and this situation does not differ according to the type of school. However, according to the type of school, the point that differs is about "Play Disconnection". The scores of the "Play Disconneciton" which includes play behaviors such as wandering outside the play group, refusing to participate in play are high in Montessori group. In other words, "Play Disconnection" behaviors are more common in children who are attending Montessori schools. The reason for the result can be explained by the principles of Montessori education. The principle of free choice and respect to the child. In Montessori schools, children are not forced for anything even play. Therefore, the child participates in the play whenever he/she wants. If he/she doesn't want to participate in the play it is okey for teachers so children are free walking in a classroom, outside the play group. / Bu çalışmada; Montessori eğitimi veren özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocuklar ile MEB programı uygulayan özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların oyun davranışlarının, anne-baba ve öğretmen görüşlerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Ankara ili Çankaya ilçesinde bulunan Montessori eğitimi veren özel okul öncesi eğitim kurumları ve MEB programı uygulayan özel okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 36-72 aylık çocukların anne-babaları (n=243) ve öğretmenleri (n=46) oluşturmaktadır. Çalışma grubundaki çocukların akran oyun davranışlarını incelemek amacıyla Fantuzzo, Mendez ve Tighe (1998) tarafından geliştirilen; Ahmetoğlu, Acar ve Aral (2016, 2017) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan "Penn Etkileşimli Akran Oyun Ölçeği Ebeveyn Formu (PEAOÖ-E)", "Penn Etkileşimli Akran Oyun Ölçeği Öğretmen Formu (PEAOÖ-Ö)", çocukların ve anne-babalarının sosyodemografik özelliklerini içeren "Anne-Baba Genel Bilgi Formu" ile öğretmenlerin sosyodemografik ve mesleki özelliklerini içeren "Öğretmen Genel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Verilerin analizinde parametrik testlerden Bağımlı Örneklem t Tesi (Independent Samples t Test) ve Bağımsız Örneklem t Testi (Paired Samples t Test), tanımlayıcı istatistiksel metotlar (yüzde, ortalama, maksimum ve minumum değerler) kullanılmıştır. Araştırmada; her iki gruptaki anne-babalarının büyük çoğunluğunun 36-40 yaş aralığında olduğu, çalıştığı, çoğunluğunun çekirdek aileye ve tek çocuğa sahip olduğu görülmektedir. Montessori eğitimi uygulayan ÖOÖEK'da çalışan öğretmenlerin MEB programı uygulayan ÖOÖEK'ndaki öğretmenlere göre daha genç oldukları, lisans/lisansüstü mezuniyet oranının daha yüksek olduğu görülmektedir. Her iki grupta da öğretmenlerin, çocukları her gün açık havaya çıkardıkları, Montessori eğitimi veren okullarda günlük açık hava saatinin sadece okuldan okula değiştiği, okul bazında ise her okulun standart bir açık hava saati uygulamasının bulunduğu tespit edilmiştir. MEB programı uygulayan kuramlarda ise açık hava saatinin kurumdan kuruma ve aynı kurumda çalışan öğretmenden öğretmene değişiklik gösterdiği saptanmıştır. Montessori okullarında çalışan öğretmenlerin Montessori eğitimi almış ya da hali hazırda eğitim alıyor oldukları ve bu eğitimleri kurum müdürlerinin verdiği belirlenmiştir. Hem öğretmen (PEAOÖ-Ö) hem de ebeveyn formunun (PEAOÖ-E) "oyun etkileşimi" ve "oyunun bozulması" alt faktörlerinden alınan puanlar arasındaki farklılık anlamlı değilken (p>0,05), "oyundan kopma" davranışında Montessori eğitimi veren ÖOÖEK devam eden çocuklar yönünde anlamlı farklılık bulunduğu görülmüştür (p<0,05). Araştırmaya alınan çocukların akran oyun davranışlarının anne-baba ve öğretmen görüşleri arasında farklılık bulunup bulunmadığı incelenmiş; "Oyun Ektileşimi, Oyunun Bozulması ve Oyundan Kopma" faktörlerinin tümünde anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. "Oyun Etkileşimi ve Oyunun Bozulması" alt faktörlerindeki anlamlılık öğretmen görüşü yönünde farklılık gösteriyor iken "Oyundan Kopma" alt faktörü anne-baba görüşü yönünde anlamlı farklılık göstermektedir. Okul öncesi dönem üç-altı yaş arasını kapsayan bir dönemdir. Bu yaş aralığı çocukların akranları ile yoğun bir şekilde oyun oynadıkları bir dönemdir. Akranları ile oyun oynamanın bir sonucu olarak çocuklarda "Oyun Etkileşimi" alt faktörünün altında bulunan "arkadaşı ile oyuncağını paylaşma, oyun esnasında olumlu duygular gösterme" gibi olumlu oyun davranışları ve "Oyunun Bozulması" alt faktörünün altında bulunan "arkadaşının oyuncağını zorla alma, ağlama, kızgınlık gösterme" gibi olumsuz oyun davranışlarını gösterme durumları olağandır. Araştırma sonucundan da anlaşılacağı üzere hem öğretmen hem de anne-baba görüşlerine bakıldığında çocukların olumlu ve olumsuz oyun davranışları okul türüne göre farklılık göstermemektedir. Diğer bir ifade ile Montessori eğitimi alan ve almayan okul öncesi dönem çocuklarının olumlu ve olumsuz sayılabilecek oyun davranışlarında farklılık bulunmamaktadır. Bu sonuca göre diyebiliriz ki çocuğun bulunduğu her yerde oyun da mevcuttur ve bu durum okul türüne göre farklılık göstermemektedir. Fakat okul türüne göre farklılık gösteren nokta ise "Oyundan Kopma" alt faktöründedir. "Oyun grubunun dışında gezinir, oyuna katılmayı reddetme" gibi davranışları içeren "Oyundan Kopma" alt faktörünün puanları Montessori eğitimi alan çocuklarda yüksek çıkmıştır. Yani oyundan kopma davranışı Montessori eğitimi alan çocuklarda daha sık görülmektedir. Bunun sebebi de Montessori eğtiminin ilkelerinden çocuğa saygı, özgür seçim ilkesi, konsantrasyon ile açıklanabilir. Montessori okullarında çocuklar hiçbirşey için oyun oynamak için dahi zorlanmazlar. Dolayısıyla çocuk istediği zaman oyuna katılır, istemediğinde ise sınıfta serbest gezmede özgürdür.

Language: Turkish

Published: Ankara, Turkey, 2019

Abstract/Notes: En el movimiento Montessori hay un área específica en el niño y la primera infancia, que en sus orígenes y en su investigación es poco conocido incluso en el interior. La más pequeña, la palabra-no (los bebés, de hecho) están en todas partes infravalorados. Es difícil de morir el prejuicio de que son poco más que un tracto digestivo o una fuente de incomodidad, de caprichos incomprensibles y exige que los padres modernos son cada vez menos dispuestos a cumplir. Montessori lugar ya a principios del siglo XX se ha puesto de manifiesto la riqueza de los recién nacidos, y el extraordinario potencial de auto-propietaria, la recepción sensorial aguda, no postergar la necesidad de estabilidad, continuidad en los informes y los ritmos diarios: ternura y calma, calidez y capacidad de agarrar, señalando con respecto a sus reacciones, necesidades que a menudo, aunque similar a otros compañeros, se revela como absolutamente personal.

Language: Italian

ISSN: 2255-0666