Language: Polish

ISSN: 1895-6297

Language: German

DOI: 10.5169/seals-901872

ISSN: 1424-845X

Abstract/Notes: The purposes of this study are to determine the views of teachers about Montessori science education, to discuss the Montessori approach in detail and make suggestions in this regard. The study was designed as a case study which is a qualitative research method. The participants were selected based on the criterion sampling method that is a purposive sampling method. In this regard, 7 upper elementary teachers and 8 middle school science teachers who are trained in Montessori teacher education programs participate in the study. Data is collected through a semi-structured interview. The collected data is analyzed with content analysis and descriptive analysis techniques from qualitative data analysis techniques. Findings suggest that the Montessori approach encourages children to work freely throughout the entire education but expects them to be responsible for their education. To achieve this, the learning environment, the teaching methods and techniques, and the assessment and evaluation methods take a highly flexible structure. This flexible structure of the approach allows individualization for each child. From the teachers' point of view, it is understood that the Montessori approach focuses on providing a nurturing environment where each child is respected and encouraged, where social interaction is intense, rather than focusing on academic education. In light of these findings, some suggestions for the implementation of the approach are presented. / Bu araştırmanın amacı, Montessori fen eğitimine ilişkin öğretmenlerin görüşlerini belirlemek, bu görüşler doğrultusunda Montessori yaklaşımını detaylı bir şekilde ele almak ve bu konuda önerilerde bulunmaktır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak desenlenmiştir. Katılımcılar, amaçlı örnekleme türlerinden ölçüt örnekleme göre belirlenmiştir. Bu doğrultuda araştırmaya uluslararası Montessori eğitmen eğitimi programlarına katılmış 7 ilkokul ikinci kademe (4,5 ve 6.sınıf) sınıf öğretmeni ve 8 ortaokul (7 ve 8.sınıf) fen bilgisi öğretmeni dâhil edilmiştir. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Toplanan verilerin analizinde nitel veri analiz tekniklerinden içerik analizi ve betimsel analiz kullanılmıştır. Bulgular Montessori yaklaşımının; çocukların tüm eğitim öğretim sürecinde özgür çalışmalarını teşvik eden fakat onlardan kendi eğitimlerinden sorumlu olmalarını bekleyen, bunu sağlayabilmek için öğrenme ortamını, öğretim yöntem ve tekniklerini ve ölçme ve değerlendirme yöntemlerini son derece esnek bir yapıya büründüren bir yaklaşım olduğunu ortaya koymaktadır. Yaklaşımın bu esnek yapısı her çocuk için bireyselleştirilmesine imkân tanımaktadır. Öğretmenlerin görüşlerinden Montessori yaklaşımının akademik eğitime odaklanmak yerine her çocuğun bireysel farklılıklara saygı duyulan ve teşvik edilen, sosyal etkileşimin yoğun olduğu besleyici bir ortam sağlamaya odaklandığı anlaşılmaktadır. Bu bulgular ışığında yaklaşımın uygulanabilmesine dair bazı öneriler sunulmuştur.

Language: Turkish

Published: Bolu, Turkey, 2019

Abstract/Notes: E se Maria Montessori fosse vissuta ancora nei decenni passati dalla sua morte a oggi? Avrebbe verosimilmente incontrato don Milani, Mario Lodi, Rodari, Bortolato, Malaguzzi, Rosenberg, la Pedagogia del bosco, l’Apprendimento cooperativo, l’Educazione diffusa, le Scuole Senza Zaino. E, viceversa, senza Maria Montessori, quante di queste esperienze non sarebbero ciò che sono? In dieci diversi dialoghi viene proposto in questo volume un dizionario pedagogico di incontri e di temi significativi, fraternità pedagogiche evidenti e suggestive. Sono incontri che Montessori non ha mai vissuto personalmente, ma che possiamo provare a immaginare trasformandoli non solo in riflessione educativa e didattica ma anche in pratica quotidiana. Percorsi possibili di apprendimento e di sviluppo, spunti operativi per raccontare come l’incontro pedagogico possa essere declinato nel fare scuola, affidato alla professionalità di docenti che, appassionati al metodo Montessori, abbiano il desiderio e la capacità di farlo vivere nel presente, senza timore che la contaminazione possa voler dire snaturare l’essenza e il valore del metodo.

Language: Italian

Published: Trento, Italy: Erickson, 2018

ISBN: 978-88-590-1642-7

Abstract/Notes: Quest’articolo descrive due esperienze molto diverse effettuate in Italia. La prima riguarda l’introduzione di un laboratorio basato sull’uso dei materiali sensoriali Montessori all’Università dell’Immagine di Milano, fondata dal fotografo Fabrizio Ferri, che offriva a creativi di varia provenienza professionale e geografica una formazione post-secondaria biennale, organizzata incinque laboratori, ciascuno dedicato a uno dei cinque sensi, condotto da un docente responsabile. Quello da me condotto aveva il titolo: “Angolo del ristoro sensoriale” ed era trasversale agli altri cinque. La seconda riguarda invece l’utilizzazione di incastri solidi, torre rosa e scala marrone, nel percorso rieducativo di una ragazza di vent’anni, affetta da grave ritardo mentale con tratti autistici. In entrambi i casi i risultati sono stati molto positivi. Nel primo, la percezione sensoriale degli studenti dell’Università dell’Immagine, si è raffinata e perfezionata.Nel secondo, il caso di ritardo mentale con tratti autistici, ha suscitato nella ragazza un interesse che si è esteso all’ambiente esterno e alle persone che interagivano con lei. Ha inoltre migliorato la manualità fine, rendendo più efficaci le indicazioni per svolgere correttamente le mansioni della vita quotidiana nella propria casa, in cui in precedenza aveva scarsissima autonomia. Con lei il percorso Montessori è iniziato in uno studio di musicoterapia e ha interagito con quelle sedute, per proseguire poi a casa sua, con varie attività di vita pratica, volte a migliorare il coordinamento del corpo nello spazio, il coordinamento oculomanuale, i movimenti raffinati delle dita e la discriminazione visiva. Queste attività hanno fatto progredire molto la sua autonomia. / En este trabajo se describen dos experiencias llevadas a cabo en Italia: la introducción de un laboratorio para el uso de los materiales sensoriales Montessori en la Universidad de la Imagen de Milán (UI) que ofrecía a los “creativos” de diversas procedencias profesionales y geográficas la formación postsecundaria según un programa experimental de dos años, organizado en cinco laboratorios, cada uno dedicado a uno de los cinco sentidos. El que yo dirigí se titulaba “Rincón de descanso sensorial” y fue trasversal a los otros cinco. Se denominaba: “Rincón de descanso sensorial” y fue transversal a los otros cinco. El segundo se refiere al uso de encajes sólidos, torre rosa y escalera marrón, en la rehabilitación de una chica de veintiún años, que sufría un retraso mental severo con rasgos autistas. En ambos casos los resultados fueron muy positivos: las percepciones sensoriales de los estudiantes de la UI se han afinado y perfeccionado; la introducción de los materiales en la rehabilitación sensorial de la chica ha despertado un interés que se ha extendido al entorno externo y a las personas que interactuaban con ella. También ha mejorado los movimientos finos de los dedos, lo cual le facilita llevar a cabo las tareas de la vida cotidiana, en la que antes tenían muy poca autonomía. Con ella el proceso Montessori comenzó en un estudio de musicoterapia, para seguir a continuación en su casa, con varias actividades de la vida práctica, para mejorar la coordinación del cuerpo en el espacio, la coordinación óculo-manual, la motricidad de los dedos y la discriminación visual. Estas actividades han mejorado su autonomía. / This paper deals with two different experiences carried out in Italy. The first concerns a Sensorial Materials workshop, which I directed in Milano at the University of Image (UI) founded by photographer Fabrizio Ferri. UI offered a post-secondary education to creative professionals, from various backgrounds and geographical areas, according to a two-year experimental program, organized in five workshops, each of them dedicated to one of the five senses and directed by a professional of the field. My workshop title was: “The corner of sensory relief” and interacted with the other five. The second relates to the use of solid insets, pink tower and brown stairs for the rehabilitation of a twenty-one years-old girl, who suffered from severe mental retardation with some autistic features. In both cases the results were very positive. In the first one, the sensory perceptions of UI students have been refined and perfected; in the second, the girl affected by mental retardation showed a great interest in the above-quoted materials. The girl has spread her interest to external environment and to the people who interacted with her. The fine movements of her fingers were also enhanced, allowing her to perform various tasks in her daily life, which previously she was unable to carry out. Her Montessori rehabilitation began during some music therapy sessions. Then it was carried out at home, where various Practical life activities were introduced. Thanks to them she improved her body coordination in space, her eye-hand coordination and visual discrimination. These activities strengthen considerably her autonomy

Language: Italian

ISSN: 2255-0666

Abstract/Notes: Montessori çocukların duyusal deneyimleri aracılığıyla yeni bilgiler edinmelerine yardımcı olan bir yaklaşımdır. Montessori yönteminde müzik eğitimi okulöncesi dönemdeki çocukların müzikal beğenilerini geliştirmeyi hedefler. Montessori yaklaşımında çocuğun müzikal çevresindeki temel amaç müzikal potansiyellerine ulaşmaları konusunda onlara rehberlik etmektir. Montessori yöntemi birçok ülkede yaygın olarak uygulanmaktadır. Son yıllarda ülkemizde de yaygınlaşmaya başlayan bu yöntem, daha çok genel öğrenme alanlarını kapsamaktadır. Ancak Montessori yönteminde, özellikle çocukların 3-6 yaş arası duyusal döneminde sanat eğitiminin de önemli bir yer tuttuğu bilinmektedir. Yurt dışında yapılan araştırmalar, müzik eğitiminin Montessori yöntemi içinde önemli bir yerinin olduğunu göstermektedir. Araştırma, Türkiye’de Montessori anaokullarındaki müzik uygulamalarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmanın Montessori yönteminde müzik eğitimi ile ilgili çalışmaları incelemek ve Türkiye’deki Montessori anaokullarındaki müzik uygulamaları hakkında durum saptaması gerçekleştirmek bakımından yararlı olacağı düşünülmektedir. Araştırmanın verileri, bu alanda yapılan araştırmalar incelenerek ve Türkiye’de Montessori anaokullarında çalışmakta olan eğitimcilere uygulanan anket sonuçlarına göre elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; Montessori yöntemiyle eğitim veren anaokullarının %67’sinin “Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na” bağlı olduğu, %72’sinin “günlük programlarında müzik dersine yer verdiği”, %67’sinde müzik derslerinin “müzik öğretmeni” tarafından gerçekleştirildiği ve okulların %89’unda “Montessori müzik materyallerinin” bulunduğu sonucuna varılmıştır. Müzik materyallerinin kullanımına yönelik yapılan araştırmada ise, anaokullarının %17’sinde Montessori müzik materyallerinin “hepsinin”, %22’sinde “bir” ve %50 ‘ sinin ise “birkaç” müzik materyaline sahip olduğu, %11’inde de “hiçbir” Montessori müzik materyalinin bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Anaokullarının %78’ inde Montessori müzik materyalleri dışında “vurmalı çalgıların” kullanıldığı tespit edilmiştir. / Montessori is an approach that helps children gain new information via sensorial experiences. Music education with the Montessori method aims to develop musical tastes of children in preschool period. The main purpose in Montessori approach is to guide children to reach their musical potential in their musical environment. Montessori method is of common use in many countries. This method started to become more common in our country in recent years and it covers learning areas. However, it is known that Montessori method has an important place in art education especially with children between ages 3-6 in their sensory period. The studies done abroad show that Montessori method has an important place in music education. This research is done to detect the music applications of Montessori in Montessori preschools in Turkey. Towards this purpose, this study is expected to be beneficial for analyzing the studies on music education with Montessori method and detecting the music applications in Montessori preschools in Turkey. The data of this study was obtained via analyzing the studies in this field and by conducting a survey with the instructors working in Montessori preschools in Turkey. According to the results of this study, among the Montessori preschools, 67% is connected to the Ministry of Family and Social Services, 72% has music courses in their daily curriculum, 67% has music courses conducted by a music instructor and 89% has Montessori music materials. Based on the results of the research done about the usage of the musical materials, it has been found that among the preschools, 17% have all the Montessori music materials, 22% have one music material, 50% have a few music materials and 11% do not possess any of the Montessori music materials. It was seen that 78% of the preschools make use of percussion instruments besides the Montessori music materials.

Language: Turkish

ISSN: 1304-8880

Language: German

DOI: 10.5169/seals-312786

Language: English

ISSN: 1054-0040

Abstract/Notes: Un nombre important d’enseignant(e)s de l’école maternelle remettent actuellement en cause ses modalités pédagogiques habituelles en instillant dans leur pratique des éléments issus de la pédagogie Montessori. Qu’il s’agisse de l’organisation spatiale, du matériel, des usages du temps, ou du rôle de l’adulte, ces pratiques « d’inspiration montessorienne » s’avèrent très hétérogènes et plus ou moins orthodoxe. Cet article cherche à les catégoriser en distinguant des pratiques relevant d’un faible ou d’un fort engagement montessorien. Dans les deux cas, il s’agit aussi de mettre au jour d’inexorables limites à l’importation de la pédagogie Montessori au sein de l’école maternelle publique, du fait des programmes et du cadrage institutionnel. L’ensemble du raisonnement est l’occasion d’une réflexion sur l es emprunts pédagogiques partiels, lorsque des éléments d’une pédagogie sont repris sans forcément l’ensemble de ses principes fondateurs. [A significant number of french preschool teachers are currently changing their usual pedagogical methods by instilling elements from Montessori pedagogy into their practice. Concerning spatial organization, pedagogical material, uses of time, or adult’s role, these practices are very heterogeneous and more or less orthodox. This article seeks to categorize them by distinguishing practices within a weak or strong Montessori commitment. In both cases, it’s also a question of inexorable limits to the importation of Montessori pedagogy into public french preschool, due to programmes and institutional framework. This whole reasoning is an opportunity for reflection on partial pedagogical loans, when elements of a pedagogy are taken up without necessarily all its founding principles.]

Language: French

DOI: 10.3917/spec.012.0031

ISSN: 2256-7186, 2426-6272

Abstract/Notes: Kemandirian adalah kemampuan seseorang untuk melakukan segala sesuatunya sendiri sesuai dengan tugas perkembangannya yang didasari oleh inisiatif, keinginan, kontrol diri dan kepercayaan pada kemampuannya sendiri. Anak perlu dilatih kemandiriannya sejak usia dini supaya tugas perkembangan dapat berkembang secara optimal. Sekolah memiliki peran penting untuk meningkatkan kemandirian anak. Menurut Santrock (2002:242), lingkungan bermain sangat penting dalam optimalisasi perkembangan anak. Salah satu sekolah dengan pendekatan seperti di atas adalah sekolah Montessori. Pendekatan Montessori menerapkan agar anak belajar mandiri dan tidak bertanya kepada guru atau menunggu jawaban (Hainstock 2008:38-40). Anak yang dididik dengan pendekatan Montessori diberi kesempatan untuk bekerja sendiri dengan material-material yang ada di lingkungannya, mengungkapkan keinginannya untuk memilih aktivitas, mengembangkan disiplin, dan anak perlu mengetahui apa yang baik dan buruk. Apabila hal-hal ini telah dipenuhi, maka kemandirian anak akan terbentuk (Modern Montessori International n.d.:40-41). Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui secara empiris ada tidaknya perbedaan tingkat kemandirian anak prasekolah di sekolah Montessori dengan sekolah non Montessori. Subjek penelitian (N=28) adalah anak prasekolah berusia 3-4 tahun yang bersekolah di sekolah Montessori “X” dan sekolah non Montessori “Y” Teknik pengambilan sampel menggunakan seluruh populasi playgroup 2. Pengambilan data menggunakan rating scale terhadap kemandirian anak di sekolah Montessori maupun di sekolah non Montessori. Data dianalisis dengan teknik Uji t (t-test). Nilai t = 0.364, dengan p = 0.720 (p > 0.05) yang berarti hipotesis penelitian ditolak. Hal ini berarti tidak ada perbedaan signifikan tingkat kemandirian anak prasekolah di sekolah Montessori “X” dengan sekolah non Montessori “Y”. [Independence is a person's ability to do things on their own in accordance with their developmental tasks based on initiative, desire, self-control and belief in their own abilities. Children need to be trained to be independent from an early age so that developmental tasks can develop optimally. Schools have an important role in increasing children's independence. According to Santrock (2002: 242), the play environment is very important in optimizing children's development. One of the schools with such an approach is the Montessori school. The Montessori approach applies so that children learn independently and do not ask the teacher or wait for answers (Hainstock 2008:38-40). Children who are educated with the Montessori approach are given the opportunity to work alone with materials in their environment, express their desire to choose activities, develop discipline, and children need to know what is good and bad. If these things have been fulfilled, then the child's independence will be formed (Modern Montessori International n.d.: 40-41). This study aims to determine empirically whether there are differences in the level of independence of preschool children in Montessori schools and non-Montessori schools. The research subjects (N=28) were preschoolers aged 3-4 years who attended Montessori schools "X" and non-Montessori schools "Y" The sampling technique used the entire playgroup population 2. Data collection used a rating scale on the independence of children in Montessori schools. as well as in non-Montessori schools. The data were analyzed by using the t-test technique (t-test). The value of t = 0.364, with p = 0.720 (p > 0.05) which means the research hypothesis is rejected. This means that there is no significant difference in the level of independence of preschool children in Montessori schools "X" with non-Montessori schools "Y"]

Language: Indonesian

Published: Surabaya, Indonesia, 2009