Abstract/Notes: This study deals with the psycho-social rehabilitation in Montessori education system which centered on Montessori s theoretical background principles and model of psycho-social rehabilitation in Montessori method. The psycho-social rehabilitation principles in Montessori education method focused on the normalization theory, self-correctional education, the theory of individualized education, activities of daily living and occupational training. The basic reality of these enable social integration of disabled children. The Montessori Education is a practical educational method. This is applicable to both disabled and normal children alike, and suggests integrated education models for handicapped children. Montessori s methods are applied to all field of the children with physical or mental problems and emphasize social behavior with help and cooperation, personal growth, social maturity, independence and responsibility.

Language: Korean

ISSN: 1738-5563

Abstract/Notes: Alternative education methods which occured as a reaction to the traditional education systems are approaches that are child centered and that focus on practical learning and accept each child as a unique individual. Montessori Method, one of the alternative education approaches, differs from other alternative education methods by being an approach giving maximum freedom to the child, reflects the education principles not only to the education method but also to the physical environment of the child, and advocates that the strongest relationship in education is established between the child and the environment. This study, in which the main principles of Montessori Method were determined via conceptual analysis, aims to examine the effects and reflections of generated concepts on space organization. For this purpose, five Montessori schools from different countries, designed by different architects in different years, which can be reached through visual, written, and drawn documents are discussed. / Geleneksel eğitim sistemine tepki olarak ortaya çıkan alternatif eğitim metotları, özgürlükçü, çocuk odaklı, deneysel öğretimi esas alan ve her çocuğu ayrı bir birey olarak kabul eden yaklaşımlar olarak dikkat çekmektedir. Bu alternatif eğitim yaklaşımlarından biri olan Montessori Metodu ise, çocuğa maksimum bağımsızlık veren, eğitim ilkelerini sadece eğitim yöntemine değil, çocuğun fiziksel çevresine de yansıtan ve eğitimdeki en güçlü ilişkinin çocuk ile ortam arasında kurulduğunu savunan bir yaklaşım olmasıyla diğer alternatif eğitim metotlarından ayrılmaktadır. Montessori Metodu’nun temel değerlerinin kavramsal analiz yoluyla belirlendiği çalışma kapsamında, oluşturulan kavramların mekân örgütlenmesi üzerindeki etkilerinin ve yansımalarının irdelenmesi hedeflenmiştir. Bu amaçla alanyazında yer alan, görsel, yazılı ve çizili belgelerine ulaşılabilen, farklı ülkelerde bulunan, farklı yıllarda ve mimarlar tarafından yapılmış olan beş adet Montessori okulu ele alınmıştır. Çalışmada elde edilen kavramların bu okullar üzerinden okuması yapılarak eğitim yöntemi ile eğitim mekânı arasında güçlü bir ilişkinin olduğu ortaya konulmuştur.

Language: Turkish

DOI: 10.20488/sanattasarim.830694

ISSN: 2146-9059

Language: English, German

Published: New York: Prestel, 2002

ISBN: 978-3-7913-2650-4 3-7913-2650-3

Abstract/Notes: Bu araştırmada, Montessori Yönteminin anaokulu çocuklarının ilköğretime hazır bulunuşluklarına etkisi incelenmiştir. Araştırmanın bağımlı değişkenini anaokuluna devam eden çocukların ?ilköğretime hazır bulunuşlukları?; bağımsız değişkeni ise ?Montessori Yöntemi? oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma grubu, 2009?2010 öğretim yılında Konya ili, Selçuklu ilçesi, Selçuk Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi İhsan Doğramacı Uygulama Anaokulu'nda eğitim alan ve yansız atama ile seçilen beş ? altı yaş grubu anaokulu çocuklarından oluşmaktadır. Araştırmaya, 25 deney grubuna ve 25 kontrol grubuna olmak üzere toplam 50 çocuk dâhil edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu oluşturulurken cinsiyet değişkeni göz önünde bulundurulmuştur ve gruplar eşitlenmiştir. Araştırmada anaokulu çocuklarının okul olgunluklarını belirlemek amacıyla Metropolitan Olgunluk Testi, anaokulu çocuklarının sosyal becerilerini belirlemek amacıyla PKBS Anasınıfı ve Anaokulu Davranış Ölçeği B Formu, anaokulu çocuklarının dikkat toplama becerilerini belirlemek amacıyla ise FTF-K Beş Yaş Çocukları İçin Dikkat Toplama Testi kullanılmıştır. Testler çocuklara deneme öncesi ve sonrasında uygulanmış; ayrıca deneme grubuna 6 hafta sonra tekrar uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde; Mann Witney U Testi ve Wilcoxon işaretli sıralar testi işlemleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular aşağıda özetlenmiştir: ? Deney grubu çocuklarının genel okul olgunluğu son test puan ortalamaları, deney grubu çocuklarının genel okul olgunluğu ön test puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksektir. ? Deney grubu çocuklarının sosyal beceriler son test puan ortalamaları, deney grubu çocuklarının sosyal beceriler ön test puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksektir. ? Deney grubu çocuklarının dikkat toplama becerileri son test puan ortalamaları, deney grubu çocuklarının dikkat toplama becerileri ön test puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksektir. ? Deney grubu çocuklarının genel okul olgunluğu son test puan ortalamaları, kontrol grubu çocuklarının genel okul olgunluğu son test puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. ? Deney grubu çocuklarının sosyal beceriler son test puan ortalamaları, kontrol grubu çocuklarının sosyal beceriler son test puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. ? Deney grubu çocuklarının dikkat toplama becerileri son test puan ortalamaları, kontrol grubu çocuklarının dikkat toplama becerileri son test puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. ? Deney grubu çocuklarının son testler puan ortalamaları ve izleme testleri puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılaşma bulunmamıştır. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda ulaşılan genel sonuç; Montessori Yöntemi'nin anaokulu çocuklarının ilköğretime hazır bulunuşluklarına olumlu yönde katkı sağladığı ve hali hazırda uygulanan okul öncesi eğitim programı (Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim Programı) na göre daha etkili olduğudur. / This research was studied with the purpose of analyzing the effect of Montessori method supported by social skills training program on kindergarten children's skills of understanding feelings and social problem solving. 53 children who attended at Selcuk University, Faculty of Health Sciences, Ihsan Dogramaci Aplication Nursery School in Konya in 2013-2014 school year were included in the study group. Wally Feelings Test and Wally Social Problem Solving Test were used as data collection tool. The tests were applied to the children as pre and post test; in addition, the tests were applied to the experimental group again six weeks after the end of the educational program. Kruskal Wallis H test and Wilcoxon Signed Rank Test were used to analysis of data obtained in the study. When findings were analyzed, comparing scores of posttest of Wally Feelings Test and Wally Social Problem Solving Test of experimental, control 1 and control 2 groups, it was found that there was a meaningful differentiation in favor of experimental group. When comparing posttest and follow-up test of Wally Feelings Test and Wally Social Problem Solving Test scores of experimental group, it was proved that there was not a meaningful differentiation. The overall outcome of the study based on the obtained results is that Montessori Method Supported by Social Skills Training Program supports the development of children's skills of understanding feelings and social problem solving.

Language: Turkish

Published: Konya, Turkey, 2010

Language: German

Published: München: Kindler, 1978

ISBN: 3-463-00716-9

Abstract/Notes: Cet article entend tenter de rendre compte du régime spatio-temporel spécifique qui est celui des enfants de maternelle Montessori, ce dernier entrant en contradiction ou en friction avec la forme scolaire traditionnelle. Ces pratiques entendent en effet modifier le centre de gravité du « travail » de l’enseignant vers l’enfant, et pour cela libérer le mouvement de ce dernier. [This article attempts to give an account of the specific spatio-temporal mode of Montessori schools, which is in conflict with the traditional “school form”. These practices intend to modify the center of gravity of the activities of the school, from the teacher towards the child, and for this to release the movement of the latter. We first propose to define what a Montessori practice might be, or to define the questions and problems that such an attempt at definition raises; we then seek to describe the primary effect that this spatio-temporal mode produces in the classroom: child walkers, or nomadic children.]

Language: French

DOI: 10.4000/trema.4309

ISSN: 1167-315X

Language: Italian

Published: Roma, Italy: Vita dell'infanzia, 1954

Language: Korean

ISSN: 1226-9417

Language: German

Language: Spanish

ISSN: 0304-310X, 1564-0590